KSV 4 zit in een dal. Na de zeperd van vorige week heeft KSV 4 opnieuw een verliespartij moeten incasseren. Op het kunstgras uit bij v.v. Reunie ging KSV 4 met 5-1 onderuit tegen Reunie 4. Simon klein Gebbink redde de eer met een schitterende volley.
KSV kon met een sterke selectie afreizen naar Borculo. Een aantal vaste krachten hadden afgezegd, maar Marijn Visser had goed doorgeselecteerd en zo konden vanuit lagere elftallen een aantal gastspelers voor de gelegenheid doorstromen naar het vierde. Siebe Groot Severt, Bram Elschot mochten mee met het vierde en toen de wedstrijden van KSV 2 en 3 werden afgelast, kon ook Simon Klein Gebbink nog worden opgeroepen. Daarbij was iedereen goed uitgeslapen omdat Reunie had besloten deze wedstrijd midden op de dag in te plannen in plaats van gewoon in de ochtend.
In de competitie stond KSV boven Reunie, maar eerdere uitslagen toonden wel aan dat Reunie het een aantal sterke ploegen al flink lastig had gemaakt. KSV 4 begon daarom met een sterke basiself aan de wedstrijd.
Op het walgelijk late tijdstip van 13:00 uur in de middag werd afgetrapt op het kunstgrasveld in Borculo. Al snel kwam KSV erachter dat het hier met een sterke ploeg te maken had. Fysiek stonden deze jongens hun mannetje en er zat eigenlijk geen slechte voetballer tussen voor een ploeg in de kelderklasse.
Zo ontstond er een wedstrijd die eigenlijk best prima aan te zien was voor het niveau 7e klasse reserve en er stond dan ook een handjevol mensen langs de kant te kijken hoe de plaatselijke v.v. het ervan af bracht. Zij zagen dat het spel op en neer ging op het snelle veld en dat de wind een grote rol speelde. KSV had de wind in de rug en misschien nog wel belangrijker; Reunie had hem tegen. Daardoor kwamen veel diepe ballen niet aan en kon KSV deze rustig uitverdedigen. De ballen die wel aankwamen waren echter meteen gevaarlijk. Er stonden snelle buitenspelers die de bal scherp voor konden geven. Als Reunie wat scherper in de afronding was geweest, had KSV voor rust al achter kunnen staan. Dat was uiteindelijk niet het geval. Sterker nog, KSV was verre van kansloos. Zelf werden kansen gecreëerd en werd het Borculose doel meermaals onder vuur genomen. De gastspelers bleken zich goed aan te passen aan het spel van het vierde. Siebe en Bram deden goed mee over de vleugels terwijl Simon naar hartelust passes rondstrooide vanuit de as van het veld. Tot doelpunten leidde dit echter nog niet. Bij 0-0 gingen we de rust in.
Bij de thee was de conclusie dat deze wedstrijd absoluut niet verloren hoefde te gaan. Er moest alleen wat aanvallender worden gespeeld. Marijn bracht Willem te Kronnie als verdedigende middenvelder in waardoor de rest van het middenveld wat meer focus op het aanvallende kon leggen om zo een doelpunt te forceren.
Dit leek het gewenste effect te hebben. KSV werd meteen een aantal keer gevaarlijk, maar steeds was er wel een roodhemd uit Borculo dat er een voet of hand achter de bal kon krijgen om een doelpunt te voorkomen. Aan de andere kant kon Reunie ook gevaarlijk worden via een corner. Via een scrimmage waar naar verluid sprake zou zijn van het hinderen van de doelman ging de bal er uiteindelijk in. Hevig protest aan Vragenderse zijde mocht niet baten. Ze mochten gewoon opnieuw aftrappen, want de 1-0 ging gewoon op het scorebord.
Het was niet dat KSV de kop liet hangen, maar de manschappen van Marijn waren wel duidelijk van het a propos. Er moest gejaagd worden op een gelijkmaker, maar daar kwamen risico’s bij kijken. Deze werden genomen en pakten volledig verkeerd uit. Binnen een tijdsbestek van zo’n 10 minuten kwam Reunie er een paar keer goed door en zo volgden de 2-0 en de 3-0 elkaar in rap tempo op en niet veel later zelfs de 4-0.
Zo werd een westrijd die niet verloren hoefde te worden al snel een verloren wedstrijd. KSV gaf echter niet op. Al was het maar omdat de scheidsrechter nog gewoon een stuk of 25 nog te spelen minuten op zijn horloge had staan. Bevrijd van de illusie dat hier nog wat te halen viel tegen een tegenstander die doorhad dat de buit wel binnen was, kon KSV toch nog een paar mooie aanvallen opzetten. Uiteindelijk wist Simon klein Gebbink zelfs nog de Vragenderse eer te redden met een schitterende volley. Frank Dijk zette voor. Simon maakte zich vrij bij de tweede paal, kreeg de bal halfhoog op zijn schoen en volleerde hem schitterend in de korte kruising. Het hoogtepunt van een dag die er verder eentje was om snel te vergeten.
Waar KSV wellicht nog een sprankje hoop had kunnen krijgen werd dit al snel weer de kop in gedrukt toen de 5-1 viel. Er viel zelfs nog een 6-1 maar door goed ingrijpen van de Vragenderse verdediging kon de scheidsrechter worden overtuigd van het feit dat dit een zuiver geval van buitenspel was. Zo werd de eindstand bepaald op 5-1.
“Met mazzel hadden we hier misschien wel iets kunnen halen, maar uiteindelijk zijn we denk ik gewoon geklopt door een hele sterke ploeg.” sprak een realistische Thijs Kolkman “We kwamen er heel moeilijk door vandaag, ondanks dat we niet eens heel slecht speelden. Het is even niet anders vrees ik”
“Uiteindelijk is deze wedstrijd op een paar momenten beslist. Aan het begin van de tweede helft hadden we een penalty moeten hebben toen er hands werd gemaakt in de zestien, die wordt niet gegeven en even later wordt mijn keeper gehinderd en dat mag dan weer wel doorgaan.” Klaagt Marijn Visser over de arbitrage. “Het is jammer hoe we het daarna weggeven, maar dat gebeurt nou eenmaal als je meer risico’s gaat nemen, dat wordt ook op dit niveau keihard afgestraft.”
Met 3 punten uit de laatste 4 duels gaat KSV 4 even door een dal. Dit kan volgende week om half 11 worden rechtgetrokken in een thuiswedstrijd tegen directe concurrent Meddo 3. Het vierde kan iedere vorm van steun goed gebruiken. Wij rekenen dan ook op uw onvoorwaardelijke steun komende zondag.