KSV 4 gaat door een winterdip. Na een 8-3 nederlaag uit bij FC Winterswijk werd zondagochtend met 2-4 verloren van Halle 2. Wel werd de tweede helft gewonnen met 2-1 dankzij doelpunten van Thijs Kolkman en Frank Dijk.
Een avond in de Sikkenstal bij de plaatselijke carnaval leek de heren van het vierde weinig te doen. Mede geholpen door het gunstige tijdstip van kwart voor 11 wist iedereen fris, fruitig en op tijd acte de presence te geven. Helaas bleek het frisse ogen slechts schijn. In het eerste kwartier van de wedstrijd wist KSV de tegenstander nog redelijk onder druk te zetten, maar al snel bleek dat niet iedereen het spel van Halle even goed kon belopen. Hierdoor kregen de gasten meer ruimte en via een balvaste spits als kapstok werden gevaarlijke aanvallen opgezet. KSV was achterin vaak niet scherp genoeg. Uiteindelijk keek KSV daarom bij de rust al tegen een 0-3 achterstand aan.
KSV leek zich al neer te leggen bij een nederlaag. Wel besloot Joost Ottink, die de honneurs waarnam als Grote Leider bij afwezigheid van Barry Ikink, bijna de voltallige defensie te wisselen. Daarnaast wijzigde hij van systeem door een 4-4-3 opstelling om te gooien naar 4-4-2. Wouter Lamers hamerde bij de thee vooral op het uitgaan van eigen kunnen en dan vooral het bewust zijn van wat je niet kunt. Te vaak werden er dingen geprobeerd die een speler in de 7e klasse reserve gewoon niet kan. “Voetbal is simpel, maar het moeilijkste is om simpel te voetballen” sprak Cruijf ooit al. Met de wijze woorden van Wouter op zak en een nieuwe defensie op het veld probeerde KSV 4 nog een stukje Vragenderse eer te redden. Helaas bleek dat streven overmoedig en al snel kon Bram Ribbers, die weer terug onder de lat was na 4 maanden blessureleed, zijn vierde tegentreffer van de dag uit het netje halen. KSV liet de kop echter niet hangen.
De wedstrijd was dan wel verloren, maar dat was nog geen reden om het dan maar te laten lopen. KSV slaagde erin om de bal meer in de ploeg te houden en bij tijd en wijle werd er heel aardig gecombineerd. Joost besloot dat het tijd werd voor meer aanvallende impulsen en onder andere Twan Gierkink werd terug in het veld gebracht om gevaar te stichten voorin. Dit lukte heel aardig. Met een actie over links kon Twan voorzetten. Thijs Kolkman stond al klaar om binnen te werken, maar zag dat voor zijn neus Sander Schilderink naar de grond werd getrokken. Penalty. Boze tongen beweerden dat deze penalty vooral op appèl werd gegeven en dat de scheids dat onmogelijk gezien kon hebben vanuit de middencirkel. Anderen beweerden dat de leidsman het gehoorapparaat niet goed afgesteld had staan dus dat hij het wel gezien moest hebben. De strafschop werd opgeëist door Thijs Kolkman die zo alsnog een doelpunt op zijn naam kon zetten. Thijs hield het hoofd koel en schoot beheerst binnen. 1-4.
KSV leek zowaar weer een beetje joie de vivre te hebben. Er werd lekker gevoetbald. Duels werden gewonnen, tweede ballen waren vaker voor groen-wit dan voor blauw en met opkomende backs en inschuivende verdedigers was KSV in de aanval steeds in overtal. Zo werden steeds kansen gecreëerd. Uiteindelijk zorgde Frank Dijk er met de 2-4 vanuit de klust voor dat KSV nog bijna in een resultaat ging geloven, ware het niet dat we ondertussen al in de 88ste minuut zaten. Ondanks verwoede pogingen om er nog wat speeltijd bij te praten, “nog een half uur jongens!”, floot de scheidsrechter na 90 minuten gewoon af.
KSV 4 kent hiermee een valse start van 2023. Nu heeft het paradepaardje van Vragender 2 weekenden de tijd om de zonden te overdenken totdat het op 26 februari weer aan mag treden in Beltrum tegen VIOS B.. Willem te Kronnie hoopt dat hij dan gewoon in de basis mag starten in plaats van alleen de tweede helft invallen. “In principe hebben we de tweede helft gewoon gewonnen met Danny en ik als backs. Als we gewoon daarmee waren begonnen dan hadden we een heel andere wedstrijd gespeeld.” Aldus Willem. “Ik hoop dat Joost dit ook doorgeeft aan Grote Leider Barry. Ik reken de volgende wedstrijd op een basisplaats.”