Welkom bij een weer een nieuwe aflevering van ‘KSV 4 maakt het zichzelf heel moeilijk tegen een laagvlieger’. Vorige week konden jullie lezen hoe het paradepaardje van Vragender zich bijna verslikte in de nummer 8 van de competitie. Vandaag moest KSV 4 alle zeilen bij zetten om geen punten te morsen tegen hekkensluiter HMC’17 3. In Harreveld werd het 2-4 dankzij Vragenderse doelpunten van Frank Dijk en Stan Gunnewick.
Dat HMC’17 3 een zwaardere tegenstander is dan de stand in de competitie doet vermoeden, dat hadden we voor de winterstop al gemerkt. In eigen huis werd er in november met hangen en wurgen een 4-3 overwinning over de streep getrokken. Een gewaarschuwde ploeg telt voor twee zou je zeggen. Marijn hamerde net als vorige week op een scherp begin. Snel op voorsprong komen om de tegenstander mentaal te knakken en vanaf daar verder voetballen.
Het begin was ook goed. KSV begon duidelijk scherper aan het duel en al na 5 minuten was het al raak. Laatste man Frank Dijk ging zoals wel vaker mee naar voren bij een hoekschop. Normaal vanwege zijn kwaliteiten met het hoofd, maar nu liet hij bij de tweede paal zien dat hij het ook met de hak kan. 0-1.
Het idee was om vanaf hier de voorsprong uit te bouwen en het dan rustiger aan te doen, alleen werd het uitbouwen van de voorsprong voor het gemak even overgeslagen. KSV liet het behoorlijk lopen. Passes waren onzuiver en leidden tot balverlies, de mandekking was niet altijd even nauwkeurig en als het dan tot een duel kwam dan werd dat vaak op halve kracht aangegaan. Zo kreeg HMC de kans om terug te komen in de wedstrijd. Een vroege voorzet vanaf rechts werd knap tegendraads in de hoek gekopt. 1-1.
Bij een gelijke stand wist KSV zich weer een beetje te herpakken. Vooral Stan Gunnewick was een ware plaaggeest voor de Harreveldse verdediging door steeds achter de verdediging op te duiken bij een diepe bal. KSV creëerde een hoop kansjes, maar kreeg hem er niet in. Op slag van rust had HMC slechts één tegenaanval nodig om op voorsprong te komen. De spits van Harreveld – zeker 100 kilo schoon aan de haak en voor de wedstrijd nog gespot met een Al Capone-sigaartje op de lip – legde de hele Vragenderse verdediging erop in een sprintduel en wist koelbloedig af te ronden in de korte hoek. 2-1.
Zo zocht KSV met het schaamrood op de kaken de kleedkamer op voor de thee. Goede kleedkamer trouwens; donkere, houten bankjes met tassenrek erboven en tegels aan de wand waarvan het motiefje verraad dat ze er al zeker een halve eeuw op zitten. Een absoluut hoogtepunt van een sportpark dat uitblinkt in mistroostigheid <3.
Terug naar de wedstrijd. Het was dus niet best, maar er was nog niks verloren. We konden er lang of kort over lullen, maar het kwam erop neer dat er gewoon harder in gekletst moest worden. Die boodschap kwam gelukkig over. KSV kwam scherper uit de kleedkamer en zette de gastheren meteen onder druk. De Harreveldse verdediging werd zo uiteen geslagen dat laatste man Frank Dijk, die de bal bij de keeper oppikte (we zetten de pre-assist op naam van Bram), in een keer diep kon geven op Stan. Stan kon vrijuit doorlopen op de keeper en verzaakte niet. 2-2.
HMC’17 3 leek al aan te voelen hoe laat het was. KSV was de sterkere ploeg en ze hadden nu nog een half uur om één doelpunt te maken en de overwinning over de streep te trekken. Dat doelpunt liet dan ook niet heel lang op zich wachten. Weer was het Stan die alleen op de keeper kon doorlopen en beheerst afrondde. 2-3. Zo had KSV met nog een klein half uur op de klok orde op zaken gesteld.
In het restant van het duel was het KSV dat dicteerde, maar geen uitgespeelde kansen wist te creëren. De genadeklap moest in ieder geval uit een standaardsituatie komen. Een corner vanaf links werd binnengekopt door – vaste lezers voelen hem al aankomen – Frank Dijk! Daarmee werd de eindstand op 2-4 in het voordeel van KSV bepaald.
Zo won vandaag vrijwel de voltallige selectie van KSV 4. Uitzonderingen waren Mark Drieks, die als gastspeler bij KSV 2 weer eens mocht ervaren hoe het voelt om te verliezen en Yoeri Klein Avinck, die het op zaterdagavond al had moeten afleggen tegen de fles en vandaag schitterde in afwezigheid.
‘Ik weet niet precies waardoor we zo verslapten in de eerste helft, maar ik ben blij dat we er weer bovenop zijn gekomen’, sprak Rick Spijkers na afloop. ‘Ik vind dat we over het algemeen goed speelden van achteruit en dat we goed verzorgd voetbal op de mat legden. Goed om te zien dat zich dan ook uitbetaalt.’
‘We maken het onszelf weer eens heel moeilijk’, verzucht Marijn Visser. ‘Of het gemakszucht is of onderschatting… Ik weet het niet, maar ik hoop dat we dat heel snel afleren. Volgende week thuis om half 11 tegen koploper MEC 3 zullen we er gewoon 90 minuten lang vol gas in moeten vliegen als we echt mee willen doen om de bovenste plekken.’