Het kan niet altijd vanzelf gaan. Iedereen maakt het zichzelf wel eens lastig. KSV 4 had vandaag zo’n dag. Pas in het laatste kwartier wist KSV een 0-1 achterstand om te buigen tot een 2-1 overwinning. Nick Volwater was de matchwinner met twee treffers.
FC Winterswijk 11, misschien kunnen we beter spreken over V.V. Vosseveld (opdat wij niet vergeten), hadden we al eens eerder gehad deze competitie. Uit in Winterswijk werd het 1-4 voor KSV 4. Aan KSV de taak om dit in eigen huis nog eens dunnetjes over te doen. Leider Marijn Visser hamerde voor de wedstrijd al nadrukkelijk op een scherp begin van de wedstrijd. Meteen er bovenop zitten, Vosseveld niet in de wedstrijd laten komen en vooral niet het idee geven dat er vandaag ook maar iets gehaald zou worden. KSV deed alles behalve dat.
Er werd wel wat over het veld geschreeuwd, maar tot daden kwam KSV maar nauwelijks. Duels werden op halve kracht aangegaan, ballen werden slap ingespeeld en vaak lieten de groen-witten wel erg makkelijk aftroeven wanneer het om een tweede bal ging. In balbezit liet KSV af en toe wel goede dingen zien en er waren zeker kansen aan Vragenderse zijde, maar als er drie punten gepakt moesten worden, dan moest KSV toch echt uit een ander vaatje gaan tappen.
Exemplarisch was na een klein half uur spelen hoe Bram van achteruit de bal te slap ingooide op Rick Spijkers en hoe Rick de bal opwachtte in plaats van in de bal te komen. De tegenstander kon er gemakkelijk voor komen en ging er met de bal vandoor. Dit knullige opbouwen werd genadeloos afgestraft, want een paar tellen later lag de bal in het netje. 0-1.
Gelukkig werd KSV toen eindelijk wakker. Er moest orde op zaken worden gesteld. De Vragenders equipe vloog er wat feller in en probeerde een doorbraak te forceren om de stand nog voor rust gelijk te trekken. Zoals vaker gebeurt wanneer je een doorbraak probeert te forceren, wil je íéts te graag. Iets te hard die steekpass geven, iets te scherp een bal voor geven. Zo kon KSV het overwicht dat het het laatste kwartier voor rust had, nog niet omzetten in doelpunten.
Toch gaf het spel eind eerste helft veel vertrouwen in een goede afloop. Er was nog drie kwartier te spelen en als we deze lijn zouden doortrekken, dan valt ‘ie vanzelf een keer. KSV besloot er na rust nog net iets harder op te vliegen. Vosseveld kwam in de tweede helft niet veel verder dan afstoppen en de bal hard naar voren rammen en gokken op een uitbraak van één van de rappe spitsen.
Inmiddels had het publiek – dat bleef hangen na afloop van de wedstrijd van KSV 2 – door dat er iets moois te halen viel. KSV drong aan, maar steeds wilde die bal er maar niet in. Dat had ook te maken met het veld. Waar we drie weken nog schreven over een ‘toendra’, is ‘knollentuin’ onderhand wellicht een betere omschrijving. Niet heel handig als je op de opbouw probeert te spelen. Maar als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Nick Volwater had de bal al een keer voor het inpissen. Vraag niet hoe, maar Nick kreeg het voor elkaar om een voorzet vanaf 5 meter voor open doel op de lat te werken. Sander Schilderink probeerde het nog een aantal keer van afstand, maar kreeg de bal maar niet tussen de palen gemikt. Stan Gunnewick kwam er een paar keer gevaarlijk doorheen, maar ook bij hem was het steeds net niet. Uiteindelijk was het Sander Schilderink die Nick met een kwartier te spelen de herkansing bood met een strakke voorzet vanaf rechts. Ditmaal was Nick beter bij de les en liet zien dat zijn neusje voor de goal het nog altijd doet. 1-1.
Niet veel later had KSV 4 het karwei helemaal geklaard. Frank Dijk slingerde met een verre voorzet vanaf links voor op de tweede paal. Daar stond Nick Volwater die handig binnen knikte. 2-1.
Waar Vosseveld eerst de klok als haar vriend beschouwde, moesten ze nu haast maken terwijl KSV plotsklaps alle tijd van de wereld had. Vosseveld probeerde nog wel iets, maar het leek niet meer bij machte en veel tijd was er niet meer. Uiteindelijk begon zelfs het publiek te roepen dat het zoetjesaan tijd werd om af te fluiten. Toen daar eindelijk gehoor aan werd gegeven, konden de Vragenderse handjes in de lucht.
‘Mijn idee voor de wedstrijd was snel 1-0 en 2-0 maken, zodat je hier een makkelijke ochtend hebt’, vertelt Marijn Visser. ‘Maar als je zo begint, dan maak je het jezelf heel lastig tegen een tegenstander als deze. Ik ben blij dat we steeds zijn blijven knokken en dat hij dan uiteindelijk nog op zijn plek mag vallen.’
‘Het is zonde dat je zo knullig 0-1 achter komt, want dan loop je de hele tijd achter de feiten aan’, analyseerde Sander Schilderink. ‘Ik heb stiekem wel een paar keer getwijfeld of we vandaag überhaupt nog aan scoren toe zouden komen, maar uiteindelijk gaat het erom dat je ze gewoon maakt. Ook deze wedstrijden moet je winnen als je bovenin mee wil doen.’
Volgende week wacht KSV 4 een uitwedstrijd tegen hekkensluiter HMC ‘17 3.