KSV 4 heeft een punt overgehouden aan de ontmoeting bij en tegen Meddo 3. In een spannende wedstrijd werd het 2-2. Stan Gunnewick nam beide treffers voor zijn rekening.
Zondagmorgen 17 maart was de dag van de jaarlijkse bedevaart naar de heilige aardappelvelden van Meddo. Ieder jaar stond ‘Meddo uit’ wel een keer op de planning. “Meddo uit, altijd lastig” wordt er dan gezegd op de bult. En dat bleek maar weer eens. Zie er eerst überhaupt maar eens te komen. Jelle Spexgoor had er in ieder geval alle moeite mee. Een knipgat en een los stuk grasbeton in de bocht dwarsdijk-meddoseweg zorgde voor een lekke band. We waren het spoor nog niet over en Meddo uit bleek alweer een lastige onderneming. Gelukkig bleek er een reserveband in de auto te liggen en was iedereen op tijd in Meddo.
Zo kon er op het Meddose tweede veld afgetrapt worden met twee voltallige selecties. Of wat voltallig mag heten. Bij KSV lag onder andere Wouter Lamers in de lappenmand en moest onder andere sterkhouder Frank Dijk verstek laten gaan. Hierdoor ontbrak een groot deel van de creatieve motor op het middenveld van KSV. Luc Wiegerinck was hierom als gastspeler aangetrokken. Gelukkig leek ook Meddo aan te treden met een mindere selectie. Types als “die sterke laatste man” en “die handige spits” waar enkele KSV-spelers al de hele week slecht van sliepen bleken ineens niet aan de aftrap te staan.
Ondanks de afwezigen kon er toch wel degelijk van een topper worden gesproken. Het was de nummer twee tegen de nummer drie van de competitie. Beide ploegen stonden er goed voor en bleken bovendien in eerdere ontmoetingen erg aan elkaar gewaagd. In de thuiswedstrijd won KSV 4 nog met 2-0. In Meddo is echter alles anders.
Tot onze vreugde mochten we aantreden op het tweede veld van Meddo. Geen plastic nepgras maar gewoon een brede weide met natuurgras omgeven door aardappelvelden. Met twee dug-outs, een van vaal plastic en een die doet denken aan een bushalte uit de Sovjet-Unie. Doelen die nicotine-geel waren uitgeslagen en lichtmasten waar de roest al tot drie meter vanaf de grond omhoog is geklommen. Types met minder gevoel voor cult zouden het als aftands bestempelen, maar een mooier decor bestond er niet voor deze absolute topper in de kelderklasse.
De sfeer van een topper was dan ook vanaf de aftrap voelbaar. Beide ploegen leken duidelijk gespannen en wilden vooral niet te veel weggeven. Hierdoor leek het voetbalduel bij tijd en wijlen meer op een luchtoorlog. Hoge bal volgde op hoge bal en steeds viel hij weer ergens tussen de linies waarop de bal weer hoog werd gegeven en het ritueel zich herhaalde. Het meest noemenswaardige feit uit de eerste helft betreft een gele kaart en daarmee tien minuten tijdstraf voor Thijs Kolkman wegens commentaar op de leiding.
In de rust werd er een plan gesmeed voor de tweede helft. De wedstrijd zat op slot en er viel toch wel degelijk iets te halen. De boel moest achterin vooral dicht gehouden worden en vanuit daar konden de snelle aanvallers diep worden gestuurd om zo een doorbraak te forceren.
Binnen een minuut na rust konden de plannen alweer de prullenbak in, want het stond al 1-0 voor Meddo. De gastheren waren duidelijk scherper uit de kleedkamer gekomen en via een voorzet vanaf de linkerkant kon er bij de tweede paal diagonaal binnen worden geschoten.
KSV liet het er niet al te lang bij zitten. Amper vijf minuten later was het namelijk Stan Gunnewick die met een uithaal vanaf de zestien de stand alweer gelijk zette. 1-1.
De wedstrijd lag duidelijk meer open en werd zo ook een stuk aantrekkelijker voor het massaal toegestroomde publiek langs de lijn. Na een kwartier in de tweede helft herhaalde Meddo hetzelfde kunstje nog maar een keer. Vanaf links voor richting de tweede paal en dan binnenwerken. Echter werd deze afgevlagd door grensrechter Jelle Spexgoor. De scheidsrechter kwam verhaal halen en maakte Jelle duidelijk hier niet van gediend te zijn. Hij had het toch zelf echt beter gezien dan zijn assistent die op dezelfde lijn stond. Dit was geen buitenspel. Het was 2-1 en daarmee basta.
Jelle had zijn vlag erbij neergegooid, maar besloot even later toch weer op zijn schreden terug te keren en pakte onder luid gejoel van de Meddo-tifosi toch de vlag maar weer op. Vandaag was niet de dag van Jelle Spexgoor.
Het was een stuk meer de dag van Stan Gunnewick. Die kreeg namelijk de bal via een goed opgezette aanval over links op een presenteerblaadje voor van een opgestoomde Willem te Kronnie. Zo kon Stan tekenen voor de tweede gelijkmaker van de dag: 2-2.
In het laatste kwartier ging het op en neer en waren er kansen aan beide zijden. KSV kwam de laatste tien minuten nog tegenover tien man te staan toen een van de tegenstanders met rood van het veld werd gestuurd wegens het neerleggen van een doorgebroken speler. Goede ingreep bleek achteraf, want de overtalsituatie werd niet benut. De stand bleef 2-2 en zo kon er een punt mee naar huis.
“Ik ben best tevreden. Het spel was niet al te fraai, maar mooi voetballen doen we een andere keer wel weer. Bij Meddo uit mag je blij zijn met een punt en ik denk dat het ook recht doet aan de wedstrijd. Er is hard gewerkt en ik ben trots op de veerkracht die we hebben getoond door twee keer van een achterstand terug te komen” aldus leider Marijn Visser.
Supporters van de week waren de supporters van Meddo die Jelle gedurende de tweede helft scherp hielden en uiteindelijk ook nog zo sportief waren om toe te geven dat die 2-1 toch eigenlijk wel buitenspel was.