Na een seizoen waarin KSV 4 veel belangrijke punten heeft laten liggen, heeft het zichzelf afgelopen zondag getrakteerd op een fonkelende overwinning op Sportpark Dèl Akker. Aan de andere kant van de spoorbaan werd directe concurrent Erix 3 met maar liefst 7-2 overklast waardoor het vierde nu het rechterrijtje aanvoert in de 7e klasse reserve. Stan Gunnewick was de man in vorm met 4 treffers.
Zondag 23 april was een datum die in heel Oost Gelre en omstreken al lange tijd rood omcirkeld stond in de agenda’s van veel voetballiefhebbers en zeker van die uit Vragender. Na een 3-1 zeperd in het najaar kon KSV 4 namelijk revanche halen in een uitwedstrijd tegen de eeuwige rivaal van een dorp verderop. Ook Grote Leider Barry Ikink had al lang naar deze wedstrijd uitgekeken en had zichzelf weer in vorm getraind om deze wedstrijd te kunnen shinen. Al tijdens Barry’s bowlingbaanbetoog oreerde hij over hoe dit de wedstrijd zou worden van de grote comeback in het veld van de gevierde succescoach. Hiermee zou Barry zichzelf in een illuster rijtje van spelende trainers plaatsen met onder andere Ruud Gullit, Vincent Kompany en George Weah.
Het plan was aanvankelijk dat Barry in de rol van goalieman zijn comeback zou maken, maar uiteindelijk besloot de hogepriester en beschermheilige van het Barryïsme dat hij toch het vertrouwen gaf aan vaste sluitpost Bram Ribbers die weer in vorm was na een slepende schouderblessure. Barry zelf bewees dat niets menselijks hem vreemd was en hij zette zichzelf voorlopig op de bank om eventueel in een later stadium een doorbraak te kunnen forceren.
Een doorbraak leek aanvankelijk niet nodig. De stemmingmakerij op voorhand had ervoor gezorgd dat met name KSV vlammend uit de startblokken kwam. Het duurde dan ook maar een paar minuten voordat Thijs Kolkman Stan Gunnewick diep stuurde met een bekeken steekbal. Dit soort klussen kun je rustig overlaten en Stan en koelbloedig drukte hij af. 0-1.
KSV had door dat het de overhand had en met een voorsprong op zak, nam het meteen gas terug. Erix kon hierdoor terug in de wedstrijd komen. Aan het druilerige weer van de voorgaande dagen was duidelijk te merken dat de blauw-witte regengoden ook lang hadden uitgekeken naar deze wedstrijd en hen de ruimte geven was dan ook absoluut niet de juiste beslissing van KSV 4. Dat bleek wel toen Erix na zo’n 20 minuten mocht aanleggen voor een vrije trap vanaf een mooie plek. Waar Bram nog amper klaar was met de muur neerzetten werd de vrije trap al genomen en vloog de bal pardoes de korte kruising in waardoor de stand weer gelijk was.
Tot overmaat van ramp kwam Erix niet veel later opnieuw tot scoren. Via goed samenspel en een knappe aanname aan de rechterkant kon de bal voor worden gegeven waarna de blauw-witte spits bekeken raak schoot in de verre hoek. 2-1.
KSV kreeg door dat het zichzelf weer ontzettend tekort aan het doen was. Er werd bij tijd en wijlen redelijk gevoetbald via het middenveld en het was alleen nog een kwestie van een keer de bal goed diep spelen om een snelle aanvaller te bereiken. Dat gebeurde gelukkig niet veel later. Een Erix-verdediger probeerde Stan nog uit balans te krijgen, maar niets kon Teppertje vandaag stoppen. De stand was weer gelijk.
Erix was duidelijk een beetje van het á propos gebracht door deze treffer en de organisatie was even zoek aan Lieveldse zijde. Vragender kon hiervan profiteren. Het spel speelde zich meer af op de helft van Erix en uiteindelijk was het Luuk Molenveld die KSV weer op voorsprong wist te koppen. Luuk had al 7 jaar uitgekeken naar zijn eerste doelpunt bij de senioren van KSV en dat het uitgerekend op sportpark Dèl Akker zou gebeuren was voor Fransje een droom die uitkwam. Hij had al jaren geoefend op de koprol die hij als signature move zou uitvoeren om een doelpunt te vieren en vandaag was eindelijk de dag waarop het werkelijkheid werd.
Luuk had nog niet genoeg na deze treffer. Op slag van rust zette hij namelijk ook nog even een assist achter zijn naam. Vanuit een hoekschop gaf hij namelijk voor op cornerspecialist Frank Dijk die weer eens een corner tot doelpunt wist te promoveren met een handige loopactie en een goede kopbal.
Zo konden beide ploegen bij een stand van 2-4 aan de thee.
In de rust was iedereen in een KSV-shirt het er wel over eens dat de voorsprong terecht was, maar dat het nog absoluut geen tijd was om met het hoofd al bij een derde helft in café De Barbier te zijn. Hoewel sommigen overtuigd waren van een kwaliteitsverschil (“wij zijn beter”- Thijs Kolkman), was de teneur toch dat KSV zich nog niet rijk moest rekenen en dat men geconcentreerd moest blijven voetballen.
Dat er aan die boodschap gehoor werd gegeven bleek wel toen het scenario van de eerste helft zich herhaalde en Stan Gunnewick maar weer eens zijn trucje herhaalde van vol gas diep sprinten en dan de keeper verschalken. 2-5.
Het verschil met de eerste helft was echter dat de marge nu drie was in plaats van één en dat KSV nu niet meer verslapte. Zo kon het komen dat er even later een scrimmage voor het doel van Erix plaatsvond waarbij een poging van Frank Dijk gekeerd werd door de handen van een veldspeler. Penalty. Thijs Kolkman wierp zich op om dit buitenkansje te benutten en verzaakte niet. Als er zoiets als een perfect getrapte strafschop zou bestaan, dan kwam deze in de buurt. Hard, halfhoog in de hoek, de keeper was kansloos. “tien, tien, tien” schreeuwde Thijs op weg terug naar zijn eigen helft
Erix had het duidelijk niet meer. Vier doelpunten achter tegen de eeuwige rivaal. Het zou door het geblaf van de hond van supporter van de week Wim te Kronnie kunnen komen, maar de gastheren waren het kwijt. Van ellende besloot op een gegeven moment de aanvoerder van Erix 3 de bal maar te gaan hooghouden op een onbewaakt moment. Dit was het signaal voor Barry om de wedstrijd nog een beetje extra sjeu te geven. Het moment waar al meer dan een jaar reikhalzend naar uit werd gekeken, was nu dan toch echt aangebroken. Dat Barry de verkeerde kleur sokken had aangetrokken mocht even niet deren. De Grote Leider speelde mee. Tot scoren kwam Barry niet. Stan daarentegen wel. Met een mooie actie vanaf de linkerkant trok Stan in de laatste minuut naar binnen in de zestien om daar hard binnen te schieten. 2-7.
Na dit doelpunt had Erix er duidelijk genoeg van. Het was verslagen, het had aan de broek gehad en het was tijd om de witte vlag te zwaaien en de handdoek te werpen. In plaats van af te trappen leverden de Lieveldsen de bal al in bij de scheidsrechter, maar de heer K. Ankersmit legde uit dat er toch echt afgetrapt moest worden alvorens hij af kon fluiten. Daarmee werd de derby beslist met 7-2 in het voordeel van KSV. Het behoeft verder geen uitleg dat het bier daarna rijkelijk vloeide en dat de terugweg per fiets die middag meer schaafwonden heeft opgeleverd dan een wedstrijd op kunstgras.
Hoe dan ook heeft KSV een week om bij te komen van drie helften alles geven in Lievelde en mag het volgende week thuis aantreden tegen hekkensluiter FC Eibergen 5.
