Vanmorgen heeft KSV met 3-1 verloren bij en tegen directe concurrent Ruurlo 6. Marijn Visser redde de Vragenderse eer vanaf de penaltystip.
Na de zeperd van vorige week tegen Erix 3 was het aan KSV 4 om te laten zien dat ze niet voor één gat te vangen zijn. Om het kampioenschap werd dan wellicht niet meer gevoetbald door KSV 4, om de eer werd nog altijd gestreden. En waar kan dat beter dan in het hol van de leeuw? Uit bij koploper Ruurlo 6. Ruurlo had alle concurrenten al verslagen en stond dan ook fier bovenaan de ranglijst.
Speler/leider Marijn Visser instrueerde zijn manschappen voor de wedstrijd om vooral de basis weer goed te krijgen en zo met simpel voetbal weer het eigen spel te spelen. KSV leek het in de voorbije weken namelijk kwijt te zijn. De kampioenschapskoorts was hoog opgelopen en de druk leek steeds groter te worden. Dat had zijn weerslag op het spel dat met de week onrustiger leek te worden met vorige week tegen Erix als sprekend dieptepunt. Tegen Ruurlo moest orde op zaken worden gesteld.
Op het keiharde kunstgrasveld van Ruurlo leek het spel van KSV bij vlagen hoopgevend. Er werd zowaar weer een keer van achteruit opgebouwd en af en toe kon KSV de bal zelfs weer een aantal keer rondspelen. Een wederopstanding kon het echter nog niet genoemd worden. Ruurlo gaf haar gasten duidelijk de ruimte om op te bouwen en wachtte met een aantal snelle handige jongens voorin rustig op ruimte voor een tegenaanval.
Echt grote kansen waren er niet in het eerste half uur. Er werd afgetast er werden aanvallen opgezet, maar uitgelezen kansen waren er nauwelijks. Het kwam dan ook enigzins als een verrassing dat Ruurlo na een half uur plots de score mocht openen. Een balvaardig middenvelder van Ruurlo werd volledig vrij gelaten en mocht zomaar vanaf 20 meter vrij schieten. Deze buitenkans liet hij niet onbenut en schoot onberispelijk strak in de hoek raak. 1-0.
Deze makkelijk weggegeven voorsprong was nog geen reden tot paniek. KSV speelde rustig door tot de rust. Bij de thee riep Marijn op om vooral simpel het eigen spel te blijven spelen. Geen moeilijke crosspass willen geven, maar gewoon de bal rond laten gaan. Deze wedstrijd hoefde niet zomaar verloren te gaan. Ook voerde hij twee wissels door. Willem te Kronnie ging rechtsback spelen en hij wisselde zichzelf voor Sjoerd Ottink, die zijn krachten mocht sparen om eventueel tegen het einde als stormram te fungeren.
In de tweede helft was KSV wisselvallig. Het ene moment werd er goed gevoetbald, maar bij vlagen werden er ook stomme fouten gemaakt. Dat gaf mogelijkheden voor Ruurlo om wat terug te doen. Na ongeveer een uur spelen werd zo één van de rappe aanvallers diep gestuurd. Deze kon zijn directe tegenstander afhouden en maakte koel af in de verre hoek. 2-0.
Deze tegentreffer leek KSV echt wakker te schudden. Waar KSV het aanvankelijk ontbrak aan scherpte en attentheid, werd nu het beest wakker. KSV zat kort op de tegenstander en wist de tegenstander goed onder druk te krijgen. KSV creëerde mooie kansen en er leek daadwerkelijk wat te halen. Na zo’n 70 minuten belandde een bal op de hand van een Ruurlo verdediger binnen de zestienmeter. Penalty. Marijn Visser ging achter de bal staan en schoot hard laag in de hoek raak. 2-1. Snel de bal uit het doel halen en terug naar de middenlijn. KSV was terug in de wedstrijd en leek uit op punten.
Die punten kwamen er echter niet. KSV was niet bij machte om nog een doorbraak te forceren. Er werden pogingen gedaan, maar het ontbrak aan zuiverheid in het spel. Ballen kwamen niet aan, sprongen van de voet of werden gewoon verkeerd ingespeeld. Zo mocht Ruurlo nog maar eens onderscheppen en een medespeler diep sturen. Deze bleef koel en bouwde de marge weer uit naar twee. 3-1.
Tegen het einde van de wedstrijd maakte KSV nog een Anschlusstreffer, maar deze werd afgevlagd wegens buitenspel. KSV was het er duidelijk niet mee eens, “als je toch zo kampioen moet worden”, maar scheids beslist en zo eindigde de wedstrijd met 3-1 op het scorebord.
“Naar mijn idee een beetje geflatteerd. Ze waren niet heel veel beter, maar uiteindelijk verlies je wel met 3-1. Misschien dat zij gewoon effectiever zijn, misschien is het gewoon tekenend voor dit seizoen. Hoe dan ook jammer”, treurde Yoeri Klein Avinck.
“Zonde dat we hier niet met een resultaat naar huis gaan, maar ik denk dat we mooie dingen hebben laten zien en aantonen dat we echt niet bij de pakken neer gaan zitten. Ik hoop dat we komende weken gewoon vrij kunnen blijven voetballen en dan kunnen nog wel een paar mooie dingen laten zien dit seizoen” was Marijn Visser hoopvol. “Volgende week weer thuis in eigen knollentuin in plaats van deze bak beton tegen Grol 13. Daar kan ik alvast naar uitkijken.”