De trein die KSV 4 heet blijft maar doordenderen, ook doordeweeks. Op een gewone woensdagavond werd gewonnen van VIOS B. in een inhaalwedstrijd. Het leek af en toe wel of de tegenstander er helemaal niet stond. Uiteindelijk won het op papier beter KSV met 3-0.
Ondanks het feit dat KSV 4 vaststaat op de zevende plek in de zevende klasse reserve (toch mooi koploper van het rechterrijtje) en dit jaar niet meer kan stijgen of dalen, was KSV gebrand op een overwinning. Om afzwaaiende Grote Leider Barry Ikink nog een laatste eer te bewijzen, om het seizoen met meer overwinningen dan verliespartijen af te sluiten, maar vooral gewoon omdat wedstrijden er zijn om te winnen. Dat is de aard van het beestje. Zo hadden veel sterkhouders speciaal eerder weekend opgenomen bij de baas om toch optijd in de kleedkamer te zijn. Precies om 1852 was de afgesproken tijd, tevens het jaar waarin in Nederland de postzegel werd ingevoerd.
Terwijl de belangen bij deze wedstrijd klein waren en het in principe ook op papier afgedaan had kunnen worden, werd er door vaste volgers en critici reikhalzend uitgekeken naar deze wedstrijd. Zou Barry tijdens zijn afscheidstournee zelf nog een keer het shirt aantrekken of zelfs de keepershandschoenen weer oppakken? Of zou Barry deze wedstrijden gebruiken om Bram Ribbers weer wat vertrouwen te laten tanken nadat hij in 3 wedstrijden 2 keer lelijk mis greep uit een voorzet? Voor de Barryïsten van deze wereld zou het een teleurstellende avond worden. Zelfs de beschermheilige van het Barryïsme voelt zich wel eens minder en daar had de Grote Leider nu net in deze fase van het seizoen last van. Tapperij Van Ooijen heeft overigens nog geen verantwoordelijkheid opgeëist voor deze aderlating. Het is te hopen dat Barry er zondag wel bij is voor zijn Grote Afscheid, voordat de succescoach de hooggespannen verwachtingen mag waarmaken bij het tweede elftal.
KSV 4 moest het deze avond stellen zonder mid-mid Wouter Lamers die andere verplichtingen had. Ook was het maar de vraag of topscorer Stan Gunnewick de ene gemaaide grasmat tijdig kon inruilen voor die van KSV. Misschien wordt het tijd dat ook het loonbedrijf investeert in een maairobot zodat Stan vaker acte de presence kan geven. Gelukkig was Nick Volwater wel van de partij om zijn bloedvorm van zondag door te trekken. Ook waren door de vele afzeggingen twee gastspelers van het derde aangetrokken. Bram Elschot en Jaap ‘homowouten’ Hegeman kwamen het vierde versterken.
Zo kon KSV 4 weer haar vertrouwde spel spelen. Het veld werd goed compact gehouden. Af en toe leek het wel alsof er maar op een kwart van het spel werd gespeeld. In balbezit werd het veld juist goed breed gehouden, met Thijs Kolkman als spil op het middenveld. Echter had Thijs deze avond nogal moeite met het aanspelen van zijn teamgenoten. Thijs leek constant in dubio over naar welk shirtje hij de bal nu moest spelen. Hierdoor waren er kansen over en weer. Een uitslag in de trant van 42-38 zou dan ook niet misstaan hebben.
De gasten van VIOS B. hadden ondertussen duidelijk moeite met het combineren van werk en privé. Iedereen op sportpark de Bult kon zien dat velen van Beltrumse kant erg in de rats zaten met werk en andere verplichtingen. Daardoor moesten zij vaak laten lopen. Een van de spelers van Beltrum leek behoorlijk verdwaald op het sportpark en zwierf minutenlang eenzaam rond op De Bult. Daardoor kon zelfs een rugblessure van doelman Bram Ribbers geen roet in het eten gooien van wat voor KSV 4 een mooie opening werd van het Hemelvaartsweekend. VIOS was niet in staat om ook maar iets te laten zien en zo werd uiteindelijk met 3-0 gewonnen.
Joost Ottink was duidelijk in zijn nopjes: “we hebben moeten roeien met de riemen die we hadden en ik ben blij dat we zo uiteindelijk een mooi resultaat hebben kunnen boeken. Natuurlijk zou je op papier ook meteen kunnen zeggen dat dit 3-0 zou worden, maar officieel moet je de wedstrijd natuurlijk nog wel spelen. Als ik het wat harder had gespeeld, had er misschien meer in kunnen zitten, maar uiteindelijk is het resultaat heilig. Achja, we moeten ook nog langer mee dan vandaag.”
Daarmee doelde Joost Ottink op de wedstrijd van komende zondag tegen FC Trias 6. In het najaar werd er nog verlies geleden in de uitwedstrijd. Zo draait het Grote Afscheid van Barry komende zondag vooral om revanche. Waarschijnlijk doen de mannen van het vierde er alles aan om zo goed mogelijk te herstellen van deze inspanning om Barry zondag een waardige laatste eer te bewijzen op De Bult.