KSV 4 heeft een laatste eer kunnen bewijzen aan technisch en geestelijk leider Barry Ikink. Op het tweede veld werd een zwaarbevochten punt gehaald tegen FC Trias 6.
Het werd 1-1. Joost Ottink zette de Vragenderse treffer op zijn naam.

Na de grandioze overwinning tegen VIOS. B tijdens de doordeweekse inhaalronde stond op zondag alweer de dag die je al een tijd wist dat zou komen op het programma. De laatste wedstrijd onder bezielende leiding van Barry Ikink. Ondanks dat KSV nergens meer voor speelde en ook niet meer kon stijgen of dalen, was de kampioen van het rechterrijtje erop gebrand om Barry met opgeheven hoofd uit te zwaaien naar het tweede. 

Dat moest het wel zien te rooien met een gemankeerde aanval. Nick Volwater was al klaar voor dit seizoen en topscorer Stan Gunnewick kon maar één helft meespelen omdat er ook nog een hele dikke Fendt met balenpers op hem zat te wachten, flink balen natuurlijk. Verder had vaste goalieman Bram Ribbers nog last van zijn rug na de zware pot tegen Beltrum, waardoor Luuk Molenveld weer eens als sluitpost mocht opereren.

Trias had haar PR duidelijk beter op orde dan VIOS B. Waar de Winterswijkers maar 9 eigen spelers ter beschikking hadden voor deze zonovergoten wedstrijd, kwamen ze toch met meer dan 15 mooiweervoetballers aan op ‘De Bult’. Daar mochten ze aantreden op het tweede veld waar eerst de veteranen van KSV 5 nog de wedstrijd moesten afwerken, waardoor de warming-up op de oefenhoek plaatsvond. Daar bleek alvast dat de omstandigheden niet ideaal waren. De grond was keihard en er zaten her en der gaten en kuilen in de grasmat waardoor de bal raar op kon stuiteren. Wellicht had dit voorkomen kunnen worden door de state-of-the-art sproei-installatie onder de grasmat eens aan te zetten, maar wat je niet gebruikt kan ook niet kapot gaan is de Vragenderse logica.

Zo kon na even wachten op de scheidsrechter de wedstrijd beginnen. Eenmaal begonnen bleek het harde veld al snel zijn tol te eisen voor Sander Schilderink. De spieren van Sander hadden al veel moeten doorstaan, maar dit veld was hem blijkbaar te hard, waardoor hij zich moest laten wisselen. Zo kwam Barry al snel voor een tactische uitdaging te staan. Hoe win je deze wedstrijd zonder aanvoerder? De vorige keer vergde FC Trias hem al zo veel denkwerk dat hij er bijna een TIA aan over hield, maar gelukkig wist hij deze keer met een paar slimme verschuivingen in de defensie weer een sterk blok neer te zetten.

Zo kon KSV de boel achterin dicht houden en er af en toe gevaarlijk uit komen. Zo kon Frank Dijk, die weer eens voorin mocht starten, voor geven op Joost Ottink die vanuit het middenveld mee naar voren was gekomen. Joost drukte bekeken af en zo stond KSV al snel op voorsprong. Wellicht was dit enigszins tegen de verhoudingen in, want het balbezit was vooral voor Trias. Tot veel grote kansen leidde dat echter nog niet. Dat was maar goed ook, want Luuk Molenveld zat al een tijd te klooien met losse veters die hij maar slecht gestrikt kon krijgen met een paar keepershandschoenen aan zijn handen.

Zelfs een gestrikt paar schoenen konden echter niet voorkomen dat Trias uiteindelijk de verdiende gelijkmaker kon maken vanuit een goed afstandsschot. Luuk had meteen door dat deze bal onhoudbaar was en had al een vloek geschreeuwd, die we maar niet herhalen op de site van de voormalige Katholieke SportVereniging, voordat de bal überhaupt de lijn gepasseerd was. 1-1.

Deze stand was ook de ruststand. KSV had in de tweede helft dus nog een doelpunt nodig voor de overwinning, maar dat moest dus wel zonder Stan. In de tweede helft waren de kansen voor Trias. Gelukkig was Luuk Molenveld in bloedvorm en hield hij zijn doel schoon. Aan de andere kant van het veld waren er nog kansen voor Frank Dijk en Sjoerd Ottink om nog een overwinning te stelen. De voetbalgoden van het Barryïsme hadden het echter niet zo gewild en zo bleef het 1-1 en eindigt KSV met 31 punten uit 22 wedstrijden als zevende in de Kelderklasse.

“Ik denk dat we er uiteindelijk een mooi seizoen van hebben gemaakt. We begonnen met een paar onnodige verliespartijen en hebben een aantal keren belangrijke punten laten liggen, waardoor we aansluiting met de top van de competitie gemist hebben. Uiteindelijk hebben we ons echter goed herpakt en kan ik hier tevreden mijn missie afsluiten om volgend seizoen de Blijde Boodschap van het Barryïsme te verspreiden.” Aldus de Grote Leider zelve. Amen